Η υγεία σας είναι στο μυαλό σας

Φανταστείτε έναν προβολέα και μια κενή οθόνη. Χωρίς περιεχόμενο, αυτά τα στοιχεία δεν σημαίνουν τίποτα. Και χωρίς τον προβολέα και την οθόνη, η ταινία επίσης δεν σημαίνει τίποτα. Συνήθως επιλέγουμε αν θέλουμε να μορφωθούμε, ή να νιώσουμε ρομαντικοί ή να νιώσουμε την περιπέτεια παρακολουθώντας μια ταινία. Και λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο με τον εγκέφαλό μας. Το περιεχόμενο που θα επιλέξουμε να γεμίσουμε τον εγκέφαλό μας θα το προβάλουμε στην κενή οθόνη που ονομάζεται «Εγώ και η ζωή μου». Στην πραγματικότητα, από τότε που γεννηθήκαμε, κάποιος γεμίζει συνεχώς τον εγκέφαλό μας με διαφορετικά είδη περιεχομένου: γονείς, δάσκαλοι, γιατροί, κυβέρνηση κ.λπ. Και μας έμαθαν να παραδοθούμε, να παραδώσουμε τη δύναμη της επιλογής μας στα χέρια κάποιου άλλου. Από τότε κάποιος άλλος επιλέγει την ταινία που ΒΛΕΠΟΥΜΕ! Εάν αισθάνεστε αδύναμος, πηγαίνετε σε έναν γιατρό για να επιβεβαιώσει την ασθένειά σας και να της δώσει ένα όνομα. Οι ιθαγενείς αμερικανικές φυλές μένουν στη σκηνή αν αισθάνονται αδύναμοι και περιμένουν να δουν τι μήνυμα έχει το σώμα για αυτούς. Συχνά «η ασθένεια» είναι απλώς εδώ για να μας δείξει την κατεύθυνση της ζωής μας. Αλλά άλλοι άνθρωποι θεωρούν ότι είναι κάτι λάθος που πρέπει να απαλλαγούμε. Καταλαβαίνω την αρρώστια ως αδυναμία που λέει άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα προσεκτικά. Δεν επισκέπτομαι πια γιατρούς (όχι για τέσσερα χρόνια), και μόνο τον οδοντίατρο δύο φορές το χρόνο. Και φυσικά δεν παίρνω κανένα εμπορικό φάρμακο και φάρμακα. Εφόσον έχω συνδέσει το σώμα μου ως μέρος του εαυτού μου, το σώμα και οι πολύχρωμες καταστάσεις του είναι οι βοηθοί μου. Δεν λέω ότι ο τρόπος μου είναι ο σωστός, αλλά νιώθω υπέροχα. Και η κατάσταση της υγείας μου είναι η ταινία μου, το περιεχόμενο του μυαλού μου που έχω επιλέξει. Και νομίζω ότι είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα για το πώς είναι όταν αποφασίζεις να επηρεάσεις συνειδητά την ποιότητα της ζωής σου. Γιατί όταν ήμουν μικρό κορίτσι το φυσιολογικό στην οικογένειά μας ήταν να είμαστε άρρωστοι. Και η καλή υγεία θεωρήθηκε κάτι το ιδιαίτερο, ασυνήθιστο και απρόσιτο. Είχα κρίσεις λαρυγγίτιδας συχνά και ενδιάμεσα από διάφορες άλλες ασθένειες. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου δεν σταμάτησα ποτέ να επισκέπτομαι τον γιατρό με αρκετά προβλήματα που θεωρούσα ως χρόνιες ασθένειες. Έκανα μερικές επεμβάσεις για να προσπαθήσω να το διορθώσω…και ούτω καθεξής. Ήταν πραγματικά ενοχλητικό για τη ζωή μου, αλλά δεν ήξερα πώς να βγω από αυτόν τον κύκλο. Έπρεπε να συναντήσω πολλούς ανθρώπους με διαφορετικές απόψεις. Και μου έδειξαν πώς να βρω τη διέξοδο από αυτό το κλουβί. Μια μέρα παρατήρησα ότι μπορούσα να δεχτώ την υγεία ως ψυχική κατάσταση, ακόμα κι αν η οικογένειά μου πιθανότατα δεν θα καταλάβει ποτέ ότι δεν ακολουθώ την οικογενειακή παράδοση με πολλούς τρόπους. Συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι είναι πραγματικά μια απόφαση να νιώθεις καλά. Δεν ξέρω τι είδους οικογενειακές πεποιθήσεις έχετε. Αλλά έχετε το θάρρος να παίξετε τη δική σας ταινία! Σας εύχομαι καλό ταξίδι στη ζωή σας Μπάρα με αγάπη